Het kan anders, het moet beter ... Standpunt Ferre Wyckmans in Ons Recht

Bij de wissel van Oud naar Nieuw willen we allemaal met hoop op een voorspoedig komend jaar die nabije toekomst positief tegemoet zien. Jaarwissels zijn alleen al om die reden goed. Ze geven ons de kans om wat oud en minder oké was even achter ons te laten en de fortuinlijke blik vooruit te richten. Perspectief op beter… het is het begin van beter. Wij wensen het u allen op alle mogelijke niveaus en in zoveel mogelijk omstandigheden van harte toe.

Optimisme wordt soms wel eens een plicht genoemd. Nu kan optimisme ook natuurlijk wat overdreven zijn. Tegen beter weten in alles toch door de meest rooskleurige bril blijven bekijken of beoordelen neigt dan naar naïviteit. En als foute zaken heel bewust toch worden goedgepraat is de leugen eigenlijk niet ver af. Daaraan moest ik denken toen ik zo net voor het jaareinde twee uitspraken hoorde of las.

 

Kapitalisme

 

Volgens Open-VLD voorzitster Gwendolyn Rutten heeft het kapitalistisch systeem door zijn omgang met de crisis het bewijs geleverd ‘het beste systeem te zijn dat denkbaar is’. Rutten vergeet dat precies de essentie van een deel van het kapitalistisch systeem, namelijk het eenzijdig gericht zijn op winstmaximalisatie, de crisis veroorzaakt heeft. Regeert hier de goedgelovigheid of de fictie?

Caroline Ven, de topvrouw van het ondernemersplatform VKW, formuleerde het eerder in 2013 zo mogelijk nog spitanter. Zij sloot het jaar af door opnieuw haar geliefde stelling uit de kast te halen: dankzij het kapitalisme heeft iedereen op een gelijkwaardige manier toegang tot het verwerven van rijkdom en welvaart; en als dat niet het geval is, heeft de overheid tekort geschoten. Kortom: niet het kapitalisme zit fout, maar de overheid die te weinig remedieert. Mogen we dit als een pertinente uitnodiging beschouwen om het geld te halen waar het zit en zo de rijkdom en welvaart beter te verdelen?

Meteen zijn we, voor zover nog nodig, weer gealarmeerd als het gaat over rechtvaardigheid gaat en de vraag hoe daar werk van te maken. ‘Anders en beter’ is ook onze doelstelling voor 2014. Een economie zonder spelregels en bijsturingen leidt niet, en al helemaal niet automatisch, tot een rechtvaardige verdeling. Niet van inkomens, niet van rijkdom, niet van kansen en niet van welvaart. Omgekeerd: ook de armoede wordt erg ongelijk verdeeld. Hebzucht mag dan des mensen zijn, onevenwicht in welke verdeling dan ook is zeer eigen aan economische vrijbuiterij. Het blijft onbegrijpelijk en onverdraaglijk dat de politieke ijver om daar dan paal en perk aan te stellen zover wegblijft.

 

Vermogensbelasting

 

Het ACV-plan voor een belasting op grote vermogens zullen we als LBC-NVK met meer ijver dan ooit en overal te berde brengen. En dat zal nodig zijn omdat het een perfect en geloofwaardig alternatief is om centen te vinden waarmee je een sociaal beleid, inclusief loonkostenverlaging, kan financieren. Zo worden financiële middelen gehaald bij diegenen die bij loonblokkeringen worden ontzien en die tegelijkertijd ook ontsnappen aan belastingen die zo zwaar wegen op inkomsten uit arbeid.

Dat plan is even eenvoudig als gerechtvaardigd. Vermogens boven de 1 miljoen euro, de eigendom van de eigen woonst  niet meegeteld, betalen één procent (!) belasting op hun vermogen en de staat incasseert zes miljard euro. Veel geld? Inderdaad, maar nog minder dan wat enkele honderden bedrijven nu opstrijken dankzij de notionele intrestaftrek.

Ook hier blijkt de ambitie ver weg. Toen minister van Financiën Koen Geens zijn fiscale maatregelen voor obligaties voorstelde en de belastingvrijstelling wilde koppelen aan de  voorwaarde om spaargelden bekend te maken, reageerde mevrouw Rutten extreem afwijzend: dat zou de aanzet zijn voor een vermogenskadaster en dus een vermogensbelasting. “Nooit, over ons lijk, daar wordt niet aan geraakt”, zo klonk het.

 

Kramp

 

De immer fiscaal behoudsgezinde voorzitter van het Nationaal Syndicaat van Zelfstandigen, Christine Mattheeuws, schoot ook in een kramp: “We kunnen al raden wat de tweede stap zal zijn. De fiscus zal iedereen die niet spontaan gegevens wil overmaken aan een grondige controle onderwerpen. Op den duur zijn we niet ver meer van een vermogensbelasting, wat voor alle duidelijkheid voor ons absoluut geen optie is.” Bij het NSZ is onduidelijkheid ook geen optie. Toch al iets.

Maar de roep om fiscale rechtvaardigheid lijkt veld te winnen in de maatschappij. Voor ons mag het gerust een hoofdthema worden bij de verkiezingen van 25 mei. Zo zal het gaan over wat er écht toe doet. Rechtvaardigheid is een groot en verdedigbaar goed. Ook de fiscaliteit moet op dat punt evolueren. Het komt niet vanzelf, overheidsoptreden is dus nodig. Voor ons is de keuze duidelijk.

Een fijn, maar ook strijdbaar Nieuw Jaar toegewenst!

 

Ferre Wyckmans
Algemeen Secretaris